Rozdział 3: Nie jestem już tego taka pewna

- Ale nie możesz nikomu powiedzieć, dobrze? - powiedziałam ocierając resztki łez z moich policzków
- Nie powiem .. - powiedział Justin stanowczo i uśmiechnął się dodając mi otuchy - Będzie dobrze..
- Po prostu, nie jestem już tego taka pewna Justin..
Justin zaczął masować swój kark wyciągajac telefon z kieszeni, aby zobaczyć która godzina.
- Chodź, idziemy.
Wolno wysiadłam z jego czarnego, pełnego ciepła jeepa. Szłam do szkoły, czując obok ciepło bijące od Justina, czułam go obok siebie. Zatrzymałam się przed wejściem do szkoły, przez co Justin wpadł we mnie.
- Wszystko w porządku? - zapytał cicho stojąc za mną
Poczułam dreszcz przechodzący przez moje ciało, wtedy zauważyłam jaki troskliwy jest i jak potrafi się martwić i dbać o kogoś. Nie zaczął na mnie krzyczeć, wyzywając mnie od dziwek, która zapomniała jak się chodzi. On po prostu zapytał mnie, czy wszystko jest w porządku. To było wszystko, czego właśnie potrzebowałam.

***

- Hej! - Jordan wrzasnęła do mnie gdy weszłam do klasy na angielski. Machnęłam do niej dłonią i zajęłam obok niej miejsce. - Tak.. ty i Justin ... ? - Jordan zachichotała szturchając mnie

- O czym ty mówisz? - wymamrotałam

- Spędziłaś z nim dzisiaj bardzo dużo czasu, on jest taki gorący, boże.. on jest gorący jak słońce, na boga!

- Powiem ci, że nie przebywam z nim bo jest gorący! - zaczęłam wrzeszczeć na całą klasę - On jest jedynym facetem z tak wspaniałą osobowością, którego poznałam w tak krótkim czasie! Biorąc głęboki wdech, uświadomiłam sobie jak głośno powiedziałam to o Justinie. 

- Stałaś się bardzo obronna z powodu jakiegoś chłopaka, który pewnie pieprzy każdą dziewczynę w zasięgu wzroku - Jordan zaripostowała oschle

- Cokolwiek.. - odpowiedziałam i odwróciłam się

Po prostu, to było znów moje "szczęście" , Justin stał w drzwiach ze skrzyżowanymi rękoma.

Gdy spostrzegł się, że go zobaczyłam, uśmiechnął się i wycofał się, poszedł na korytarz. 

Usłyszał mnie, prawda?

***

Szłam przez zatłoczony korytarz sama, ale czułam jak wszyscy mnie obserwują. To było tak, jakby ktoś wiedział coś o mnie złego i sądził mnie za to. Krew zaczęła gotować mi się w żyłach. Patrzyli na mnie z szyderczymi uśmiechami, a tak na prawdę w ogóle mnie nie znali. Nie wiedziałam czy Jordan mówi właśnie do mnie, ale nie chciałam podejść do niej i po raz kolejny robić z siebie durnia. Zignorowałam ją.

Była tylko jedna osoba, którą musiałam znaleźć.

***

- Co ty tu robisz? - Justin zapytał, gdy zobaczył jak weszłam do stołówki i zaczęłam iść w jego kierunku. Siedział przy stoliku z jakimś jednym, ze swoich przyjaciół. 

- Miałam nadzieję, że mogę usiąść, ale ty jednak tego nie chcesz - westchnęłam i odwróciłam się

- Nie czekaj - powiedział i chwycił mnie za nadgarstek ciągnąc z powrotem w stronę stołu. - Usiądź - powiedział wskazując na miejsce obok niego. Spuściłam głowę w dół, siadając obok niego, aby uniknąć tych wrogich spojrzeń od dziewczyn siedzących przy innych stolikach. 

*** 

- Alice! - Jordan krzyknęła do mnie, gdy szłam do drzwi wyjściowych szkoły, aby udać się już do domu

- Myślałam, ze nie rozmawiasz ze mną - mruknęłam

- Rozmawiam, dlaczego nie? 

- Nie wiem, myślałam, że cię wkurzyłam - odpowiedziałam tłumiąc śmiech

- Dziewczyny - ktoś krzyknął do nas, brzmiąc jak zdychający kot

Nikt inny niż Cassie. 

***

Cassie była moją i Jordan przyjaciółką, ale była ona definicją zdziry. Jej szpilki zaczęły mocno stukac o podłogę, kiedy usiłowała biec do nas. 

- Cześć Cassie - Jordan i ja odpowiedziałyśmy ponuro, równocześnie.

- Więc, idziecie na tą imprezę w piątek? 

- Um.. tak, zgaduję, że tak - Jordan odpowiedziała radośnie

Jordan zawsze upijała się na imprezach, dlatego tak bardzo je kochała.

- Ja też idę, wiec się tam zobaczymy kochanie! A co z tobą Alice? - rozpromieniona Cassie spojrzała na mnie

- Tak, wygląda na to, że może pójdę - powiedziałam, uśmiechając się sztucznie i bardzo szeroko, ponieważ Cassie uwielbiała jak ktoś się do niej tak uśmiechał, czuła się wtedy "kochana".

Drażniła mnie już od długiego czasu ale jeśli nie jesteś po jej stronie, masz przejebane.

- No dobrze, zobaczymy się tam wszystkie razem. Nie zapomnijcie założyć coś sexy! Pa! - powiedziała i odeszła prawie podskakując

Otworzyłam drzwi szkoły i wyszłam na zewnątrz. Deszcz zaczął padać.

- Świetnie, po prostu świetnie! - powiedziałam do siebie i zaczęłam szukać w torbie parasola.

- Podwiozę Cię.

Popatrzyłam do góry i zobaczyłam piękne karmelowo-czekoladowe oczy wpatrujące się we mnie.

- Zawiozę Cię do domu.

- Umm... tak. Dobrze, dziękuję. - podziękowałam mu

Odwróciłam się by popatrzeć na Jordan, pomachała mi na pożegnanie.

- Upuściłaś to na angielskim - powiedział Justin podając mi moją parasolkę.

- Dziękuję, ale ty nie chodzisz ze mną na angielski - odpowiedziałam biorąc parasol, otworzyłam go i uniosłam do góry, niosąc go nad naszymi głowami w drodze do samochodu Justina.

- Uh.. byłem w drodze do siłowni - zaśmiał się

***

- Dziękuję za podwiezienie mnie, Justin - uśmiechnęłam się, a Justin zatrzymał samochód pod moim domem

- Nie ma problemu, jest ktoś jeszcze w domu?

- Nie wiem - westchnęłam

Wyskoczyłam z auta i ruszyłam po woli do domu.

- Kto to jest? - mój ojciec zapytał. 

Rzuciłam torbę na stół. 

- Tylko mój przyjaciel, odwiózł mnie do domu, ponieważ padał deszcz. - odpowiedziałam tak grzecznie, jak tylko mogłam.

- Jak miło z jego strony - warknął

Skinęłam głową, nalewając sobie soku do szklanki.

- Czy on cię podrywał? - wymamrotał

- Co?

- Proszę cię, nie pierdol się ze mną, nie rozumiesz po angielsku?! - ryknął

- Nie, on nic nie robił! Przysięgam! - odpowiedziałam błagalnie

- Nie kłam mnie! - głos mojego ojca odbił się echem w całym domu

- Nie kłamię! - zaczęłam płakać

Ojciec złapał moje włosy zaciskając je w pięści i zaczął mnie za nie ciągnąć, po czym przycisnął mnie do ściany. 

- Wiem ze kłamiesz Alice, nie jestem głupi! Myślisz że jestem głupi?!

- Nie!

Odciągnął moją głowę od ściany i ponownie mnie w nią uderzył, do tego stopnia, że straciłam przytomność.

________________________________________________________________________________

Słodko się robi pomiędzy Jalice prawda? Jak zwykle ojciec Alice musi wszystko zepsuć! Jak myslicie, co dalej? 

- jeśli macie pytania, kierujcie je tutaj ASK i tutaj TWITTER

Dziękuję za wszystkie miłe komentarze, jesteście cudowne! :)

ZOSTAW KOMENTARZ!