Rozdział 2: Jeśli cię to nie obchodzi, nie pytaj

Dźwięk mojego budzika, obudził mnie rano, mogę dodać, że był bardzo irytujący. Powolnie usiadłam na łóżku i otworzyłam oczy, dostosowując je do jasności panującej w pokoju. Szybko wzięłam prysznic, ubrałam się i zeszłam na dół aby poszukać coś dobrego do zjedzenia, przeważnie lodówka była pusta. Chwyciłam za pudełko z płatkami i zaczęłam wsypywać je do miski. Przestałam to robić, gdy usłyszałam odgłos ciężkich kroków, które zaczęły się nagłaśniać. Zbliżał się, schodził na dół.

- Przestań kurwa robić tyle hałasu, co z tobą? - mój ojciec wrzeszczał mi prosto w twarz, stał obok mnie pochylając głowę nade mną, a jego ramiona były bardzo sztywne. Kiwnęłam głową, odkładając na bok pudełko z płatkami. Skrzywiłam się czując od niego zapach alkoholu.

- Dobrze, nie odpowiadaj mi. - powiedział oschle i odepchnął mnie na bok, przez co upadłam na ziemię wraz z miską płatków, która rozbiła się na ziemi i skaleczyła moją dłoń. Jęknęłam cicho w bólu i wstałam szybko by posprzątać rozrzucone płatki po ziemi. 

***

W drodze do szkoły w duchu dziękowałam Bogu za to, że nie padał deszcz.

- Hej! - Jordan przywitała się ze mną przy mojej szafce szkolnej.

- Hej - uśmiechnęłam się

- Co masz teraz?

- Angielski - westchnęłam

- Oh, rozumiem - zaśmiała się - Pytałaś już o przyjęcie?

Zupełnie zapomniałam.

- Nie pytałam. Nie wiem czy mogę iść, wiesz.. mój tata jest.. surowy.. - powiedziałam

- Taaaaaak, on powinien rozluźnić się trochę! - zachichotała szturchając mnie

Powiedz mu o tym..

***

Ja to mam szczęście, jestem praworęczna, więc znalezienie sposobu na to, która ręką powinnam pisać, była jak walka z ogniem. Próbowałam znaleźć jak najlepsze wyjście z sytuacji i ułożyć pióro tak, aby nie odczuwać bólu, ale nic nie szło tak jak powinno. Justin zauważył że miałam mały problem.

- Wszystko w porządku? - zapytał

Skinęłam głową, kładąc lewą ręką na mojej prawej dłoni starając się ukryć świeżą ranę.

- Pokaż mi - szepnął stanowczo, nie pozostawiając mi wyboru pokazałam mu dłoń.

- Nie powinno cię to obchodzić..przestań - powiedziałam cicho

- Gdyby mnie nie obchodziło, nie zapytałbym - uśmiechnął się i powiedział tajemniczo, jego głos był chorobliwie sexy. 

- Naprawdę? - zapytałam

- Naprawdę - odpowiedział i chwycił mnie za ramię, patrząc mi głęboko w oczy, jakby chciał poprosić o pozwolenie na to by poruszać moją dłonią. Kiwnęłam głową, odwróciłam od niego wzrok gdy jego oczy powiększyły się pod wpływem tego kiedy zobaczył moją głęboką ranę. Mogłam poczuć jak czubki jego palców pieściły delikatnie moją dłoń, jakby była czymś kruchym i miała zaraz roztrzaskać się na milion kawałków.

Co on robił?

Jedynym problemem jest to, że zapytał mnie jak to się zdarzyło, nie mogłam mu powiedzieć. Miałam zaplanowane trzymać ranę w ukryciu, ale teraz stwierdziłam że nie będzie to takie łatwe. 

***

Justin's POV

- Nie rób tego! - usłyszałem pisk dziewczyny roznoszący się po korytarzu. Wyglądała na bardzo zdenerwowaną, to było oczywiste, że była przybita. Pokręciłem głową jakby to był jedyny problem jaki miałem, lecz wciąż czułem, że cało moje życie było jedynym wielkim problemem. Byłem w złym stanie i nie czuję się ani trochę dobrze. Trudno mi było naprawdę się uśmiechnąć, mój uśmiech zawsze był fałszywy... byłem naprawdę nieszczęśliwy. Nikt nie mógł zmienić tego co czuję. Potrzebowałem prawdziwego cudu, który mógłby wszystko naprawić. 

***

Alice's POV

Unikałam Justina przez resztę dnia, nie chciałam słyszeć więcej pytań dotyczących mojego dzisiejszego wypadku. 

- No cześć dziewczyno! - Cassie krzyknęła z końca sali, słyszałam jak jej różowe szpilki stukały o podłogę i były coraz bliżej. 

- Cześć Cassie - westchnęłam

- Kochanie, musisz mi powiedzieć o tym chłopaku.. hm.. Jessie? On jest jak chodzący sex! - uśmiechnęła się do mnie ukazując rządek wybielanych zębów.

- Nie wiem nic o Justinie - poprawiłam ją

- Musisz wiedzieć, inaczej byś mnie nie poprawiła - odpowiedziała zarzucając swoimi blond włosami za ramię.

- Szczerze mówiąc nie - zaśmiałam się

- No dawaj kochanie! - zaczęła mnie błagać

Przestała wypytywać mnie o niego, gdy Justin własnie nas mijał. Odwróciłam się aby popatrzeć na niego, kiedy spojrzał na mnie, zauważyłam że jego oczy straciły ten pewny blask , który zawsze miał gdy się komuś przyglądał. Nogi Cassie się pod nią ugięły.

- Ktoś tu jest napalony - skomentowałam

- Zamknij się, on jest taki sexy, jego seksowne oczy i włosy, o mój Boże, a kiedy on coś mówi... - zaczęła mówić

- Jezus Cassie, zamknij się. - splunęłam zamykając szafkę, odeszłam zostawiając ją samą, jej twarz przybrała wyraz twarzy jak u opuszczonego szczeniaka.

Nie chciałam rozmawiać o Justinie, wiedziałam że jest na mnie zły, za to, że nie powiedziałam mu, co mi się stało dzisiaj rano, i starałam się go unikać.

- Hej! Czekaj! - zawołała za mną

Zatrzymałam się i odwróciłam w jej stronę, by zobaczyć jak stara się biec do mnie w szpilkach, które były absurdalnie wysokie. 

- Co? - zapytałam

- Pokaż mi swoją dłoń. - powiedziała surowo

- Dlaczego? - zapytałam , a moje policzki oblały się rumieńcem w kolorze jasnego różu

- Tylko mi ją pokaż Alice! Nie mam całego dnia by czekać! - powiedziała i zmarszczyła brwi patrząc na mnie z góry

- To nieistotne - wzruszyłam ramionami

- Alice, troszczę się o ciebie..

I tym razem zignorowałam ją i poszłam dalej przed siebie..

***

Poddaję się, muszę z nim porozmawiać.

On ma coś takiego, co kusi mnie i wabi do niego, jego zapach, jego głos, jego...

Sposób w jaki się troszczy.. Znałam go tylko dwa dni, ale czuję że mogę mu zaufać. 

- Alice? - poczułam czyjąś rękę na swoim ramieniu, odwróciłam się i zobaczyłam Justina, stał i wpatrywał się we mnie swoimi pięknymi oczami. Stał ... stał i szukał odpowiedzi.

- Unikasz mnie - prychnął

- Ja nie.. - odpowiedziałam i wzruszyłam ramionami bezradnie

- Chodź ze mną - szepnął i złapał mnie za dłoń, po czym ruszył w stronę wyjścia ze szkoły, wyprowadził mnie na zewnątrz i prowadził przez parking.

- Gdzie mnie zabierasz? - zapytałam

- Mój samochód - odpowiedział tajemniczo

- Dlaczego? - zapytałam ponownie i zaczęłam panikować

- Tam będzie lepiej porozmawiać i tam opowiesz mi co się dziś wydarzyło, z dala od ludzi, którzy mogliby podsłuchiwać.

Otworzył mi drzwi od samochodu, usiadłam na miękkich siedzeniach obitych skórą. On usiadł od strony kierowcy i przejechał dłonią przez swoje włosy. Uśmiechnęłam się do siebie.

- Co? - warknął

- Nic - odpowiedziałam potrząsając głową

- Dawaj Alice, powiedz mi co się dzisiaj wydarzyło.

Patrzyłam przez okno, myśląc o tym, w jaki sposób mogę mu o tym powiedzieć, by nie zacząć płakać. Justin pochylił się nade mną i chwycił mnie za rękę, odwróciłam głowę a on spojrzał mi głęboko w oczy.

- Możesz mi powiedzieć.

- To mój ojciec.. on wykorzystuje mnie seksualnie. - mruknęłam i wyrwałam dłoń z jego objęć po czym schowałam twarz w dłoniach. - I nie mogę już tego znieść!

_________________________________________________________________________________

Jak myślicie, co zrobi z tą sytuacją Justin, skoro już się dowiedział, tego co tak bardzo chciał? Biedna Alice...

ORGANIZACJA:

Będę dodawać rozdziały co dwa dni, ponieważ to opowiadanie które tłumaczę, ma dopiero 7 rozdziałów i jest w trakcie pisania :)

specjalne podziękowania dla : @whtsdrew , @biebsiorshawty i @letmebefearless - one wiedzą za co.

NIE JESTEM PERFEKCYJNĄ TŁUMACZKĄ, TŁUMACZĘ OPOWIADANIE TAK JAK ROZUMIEM, WYBACZCIE MI MOJE BŁĘDY, PRZEPRASZAM WAS. Dziękuję za każde miłe słowo i was kocham :)